Acte de présence in de Veluwse bossen

In hotel-restaurant 'De Hoeve van Nunspeet' hebben ze ook een Irish Pub. Je weet natuurlijk dat je in de bossen van de Veluwe zit, maar met een beetje fantasie waan je je toch elders in een Ierse kroeg. De hele inrichting is er naar, originele Tiffany-lamp, authentieke reclameborden, mokken, drankkannen, alles ademt de sfeer van een echte Irish Pub. 'Hodgepodge' voelde zich tijdens het optreden op de party van Hans afgelopen zaterdag 10 december dan ook helemaal op z'n plek. Hoewel onze muziek door de vorm en materiaal keuze van de ruimte wat donkerder klonk dan we van onszelf gewend zijn, deed dat aan de gezellige sfeer en enthousiaste reacties van de feestgangers niets af. We hebben vanaf acht uur tot ongeveer halfelf lekker gespeeld. Beginnen we doorgaans met ons openingsnummer 'Sing Irishman Sing', deze keer zetten we ter ere van de zeven kruisjes van onze accordeonist in met het alom bekende 'Lang zal ze leven', waarbij de hele pub van harte mee brulde. Min of meer naadloos gingen we daarna over op ons repertoire, alsnog beginnende met ons openingsnummer waarna er vele bekende en minder bekende nummers volgden. Opvallend was, dat deze keer bij 'Mary Mack' zoveel beentjes van de vloer gingen, waarschijnlijk mede door het enthousiaste geklepper van de spoons van onze jubilaris. Enfin, het was in die Veluwse Irish Pub tot in de kleine uurtjes een leuk avondje. 'Hodgepodge' heeft er in ieder geval erg van genoten!

'Hodgepodge' op een party in Nunspeet from E Veldkamp on Vimeo.

in vogelvlucht: impressies van een eiland

Toen 'Hodgepodge' eind vorig jaar in Lelystad werd gevraagd voor een optreden, (Zie stukje 'een kerstbijeenkomst in de Hanzeborg' van 16-12-'15) kregen we en passant ook de vraag of we vóór, maar mogelijk ook tijdens ons optreden iets van Ierland wilden laten zien. Bijvoorbeeld middels een doorlopende slideshow op de wand achter ons. Ze hadden op onze site gelezen dat 'Hodgepodge’ bestaat uit een enthousiaste groep muzikanten, ontstaan uit een stel vrienden die elkaar kennen van het zeezeilen en hun gemeenschappelijke passie voor Ierland. Dus gingen ze er een beetje vanuit dat we behalve het ten gehore brengen van Ierse folk en ballads, ter verhoging van de sfeer vast ook meer van Ierland konden laten zien. Uiteraard konden we dat, al hadden we zo'n slideshow natuurlijk niet zo liggen. Maar daar konden we wel wat aan doen. Met minimaal gebruik van privé opnames heb ik namens 'Hodgepodge' vervolgens onderstaande slideshow samengesteld. Tijdens het optreden werden de beelden ondersteund door de ballads en folk van 'Hodgepodge', buiten ons optreden klonk er ter ondersteuning van de beelden ook klassiek, jazz, blues, rock, etc. De multimuzikaliteit van de Ieren is nou eenmaal fameus!


Ierland from E Veldkamp on Vimeo.

een jubileumparty aan het Wolderwijd

Zondag 23 oktober 2016. Een prachtige herfstdag, een lekkere nazomerdag eigenlijk. Die aangenaam verstilde sfeer die de herfst zo eigen kan zijn. De terrassen in de stad zitten tjokvol, ingetogen vrolijkheid alom. Vanaf het terras van 'Monopole', één van de mooiste terrassen van Harderwijk, kijken Nico en ondergetekende van rond halfvijf uit over een wijds en stil Wolderwijd. Op de voorgrond wat eenden en zwanen, ogenschijnlijk doelloos ronddobberend op de bijna rimpelloze plas, het accentueert slechts de verstilling. En in de heiige verte zijn de vele windmolens in de Flevopolder en de bebouwing van Zeewolde nog net zichtbaar. Tijdloos voelden we ons even, maar aan het gemijmer kwam abrupt een eind toen Ger ineens voor onze neus stond, en ons er fijntjes op wees dat in 'Monopole' was uitgenodigd om te spelen, en we daarom binnen nog wel het één en ander te regelen hadden. Jeetje, natuurlijk, even de tijd vergeten. Enfin, nog geen man overboord, aan de slag. Binnen heerste al een aanstekelijk vrolijke drukte onder de aanwezige gasten. Terwijl onze gastheer en gastvrouw nog druk doende waren de vele feestgangers te verwelkomen, hadden wij ondertussen nog mooi de tijd om ons te installeren. 't Was weer even passen en meten maar dat zijn we gewend. Even over vijven was het zover en beet , na door onze jubilarissen te zijn aangekondigd, de spits af met het alom bekende 'Sing Irishman sing'. Hier en daar gingen ondanks de beperkte ruimte de beentjes al van de vloer en helemaal bij nummers als 'The wild rover' en 'Whisky in the Yar'. En natuurlijk werd er bij 'Red rose café', hier beter bekend als 'Het kleine café' enthousiast meegezongen. De stemming zat er goed in, voor we er erg in hadden zat onze speeltijd erop. Afgaande op de reacties van de jubilarissen en hun gasten, hebben ze ons optreden als een positieve aanzet voor een mooi jubileumfeestje ervaren. Zelf hebben we er sowieso van genoten, muziek maken doen we nou eenmaal graag. We wensen beide jubilarissen nog vele gelukkige maar bovenal gezonde jaren toe!

op zondagmiddag aan de Bergsche Maas

Zondagmiddag 11 september 2016 was het weer zo ver. In het intieme vestingstadje Heusden had de plaatselijke Ierse Folk & Shanty groep 'Deining' voor de 3e keer een Irish Folk & Shanty festival georganiseerd. De elf deelnemende groepen, waaronder 'Hodgepodge' kwamen uit heel Nederland, allemaal kleine groepen, niet groter dan 10 personen. Er werd zonder versterking op diverse locaties gespeeld, door 'Hodgepodge' o.a. in de tuin van het Gouverneurshuis, in cultureel café-restaurant 'De Republiek' en op het terras van stadsherberg 'Kareltje'. Er werd ook gespeeld op terrassen van andere horeca gelegenheden en in de haven aan boord van rondvaartboot 'Wiljo'. De optredens begonnen omstreeks 13.00 uur en eindigden rond 17.00 uur met een gezamenlijk optreden van alle deelnemende groepen alsmede publiek met het zingen en musiceren van enkele bekende Ierse ballads op de Vismarkt.

'Hodgepodge' begon in de tuin van het Gouverneurshuis, een prachtige tuin. Ik moest denken aan de hof van Eden, aan 'INT PARADYS' zal ik maar zeggen. Ik kwam op deze wonderlijke gedachte door de prachtige 17e-eeuwse gevelsteen die ik hier onderweg in de Breestraat had gezien, met daarop Adam en Eva 'INT PARADYS'. Het Gouverneurshuis, een gerestaureerd pand in Heusden-Vesting, dateert al uit 1592. Van oorsprong schijnt het de pastorie van de N.H. Kerk te zijn geweest en heeft de bekende Heusdense predikant Gisbertus Voetius er gewoond en gewerkt. Later werd dit karakteristieke huis in gebruik genomen als woning van de gouverneur, de militaire commandant van de vesting Heusden. Enkele gouverneurs luisterden naar klinkende namen als Charles de Levin, Floris van Brederode, Maximiliaan de Hornes, Willem van Nassau, Jacob van Wassenaar en Johan Theodoor Baron van Friesheim, wiens praalgraf in de Grote of Catharijne-kerk te bewonderen is. Als museum vertelt het de geschiedenis van Heusden. Het zij zo, allemaal leuke 'weetwatjes' maar voor ons optreden uiteraard niet relevant. Te merken aan de enthousiaste reacties van het publiek, moet onze muziek daar in die binnentuin prima hebben geklonken. Mogelijk zelfs analoog aan de hemelse klanken zoals die ooit hebben geklonken 'INT PARADYS'.

Het tweede optreden van 'Hodgepodge' vond plaats in cultureel café 'De Republiek' gevestigd in een rijksmonument aan de Hoogstraat. Het gebouw dateert van ongeveer 1600. De naam 'De Republiek' verwijst naar de patriottentijd in Heusden rond 1794. Het pand vervulde toen een belangrijke historische rol. We speelden nu binnen, maar ondanks het fraaie weer hadden we evengoed weer een enthousiast publiek.

Het derde optreden die middag van 'Hodgepodge' speelde zich af op het royale terras van stadsherberg 'Kareltje', een sfeervol Bourgondisch restaurant. De porties kibbeling waren ernaar, maar de smaak was minder, kennelijk gebakken in afgewerkte smeerolie. Het mocht de pret niet drukken! Het terras lag mooi en vrij gelegen op het zuid-westen, we zaten en speelden aan het eind van de middag dus nog lekker in het zonnetje. Wel jammer dat het volume van onze muziek op bepaalde plekken op het terras behoorlijk gereduceerd werd door een aantal glazen windschermen. Zo rond vijf uur hebben we met z'n allen de Vismarkt opgezocht, waar we als gezegd, hebben meegedaan aan de gezamenlijke slotmanifestatie. Einde van een mooie muzikale zondagmiddag in een vestingstadje aan de Bergsche Maas.

Hodgepodge on holiday, time to recharge!

Dinsdag 12 juli 2016. Na alle optredens in de afgelopen maanden, gaat 'Hodgepodge' er even een poosje tussenuit om op te laden. Even tijd vrijmaken voor andere dingen dan muziek alleen. Hoewel, met muziek is natuurlijk niks mis, muziek maken of beluisteren we praktisch altijd, en sowieso in de vakantie! Mogelijk kunnen we daarom beter zeggen, dat ieder voor zich een poosje tijd vrij gaat maken om welke muziek dan ook in een andere context te maken of te beluisteren. Maar welke muziek dat ook mag zijn, één soort hebben we met z'n zessen buiten de 'Irish ballads & folk music' gemeen, het lied van de zee! Je kan van een stel muzikanten, die elkaar middels het zeezeilen hebben leren kennen, natuurlijk ook moeilijk anders verwachten!

Die rustgevende werking van de cadans en het geluid van golven, wind en een goed zeilschip onder dat immense zwerk. De dynamiek brengt je in een gemoedstoestand die je zowel nietig als één doet voelen met het universum. Een gevoel dat je op het vaste land niet of nauwelijks zal beleven, ja misschien op een kameel in de Sahara. Scheepsarts en poëet J.J. Slauerhoff (1898-1936) vatte in zijn korte leven zijn gevoelens ooit samen in een gedicht genaamd:

'Zeekoorts'

Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in 't verschiet
Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet.
Het rukken van 't wiel, 't gekraak van het hout, het zeil ertegen,
Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen.

Want de roep van de rollende branding, brekende op de kust,
Dreunt diep in het land in mijn oren en laat mij nergens rust,
't Is stil hier, 'k verlang een stormdag, met witte jagende wolken
En hoogopspattend schuim en meeuwen om kronk'lende kolken.

Ik ben een gedoemde zwerver, waar moet ik anders heen?
Maar gelaten door de wind gaan, weg uit de stad van steen.
Geen vrouw, geen haard verwacht mij. Ik blijf ook liever zonder.
'k Heb genoeg aan een pijp op wacht en een glas in 't vooronder.

Vooral de eerste twee verzen spreken tot de verbeelding van ons zeezeilers. Wat het derde vers betreft heeft de realiteit ons inmiddels wel geleerd, dat we ons daar wat minder enthousiast in kunnen verplaatsen. Maar dat terzijde 'Zeekoorts' is en blijft een prachtig gedicht!

Goed, tijd om op te laden dus! Ben benieuwd welke muzikale inspiratiebronnen er de komende zes à acht weken door een ieder van ons zullen worden aangeboord. Welke het ook mogen zijn, het zal de muzikaliteit en het enthousiasme van 'Hodgepodge' in het nieuwe seizoen sowieso ten goede komen!

'Hodgepodge' op dubbelfeest in Harderwijk

'Artist Impression' jachthaven 'De Knar' en omgeving.

Het was zaterdag 9 juli j.l. in Harderwijk gezellig druk op jachthaven 'De Knar'. Logisch, wat kan je nou nog meer verlangen op een dubbelfeest? Dubbelfeest, niet in de eerste plaats omdat de weergoden, op een paar spettertjes na aan het eind van de middag, zo goed meewerkten, al was dat natuurlijk wel mooi meegenomen. Nee, maar omdat de 85 jarige jubilaris w.s.v. Flevo (1931-2016) na 20 jaar knokken en onderhandelen met overheden en allerlei instanties ook nog eens kon zeggen, dat ze de trotse eigenaar is van een splinternieuwe jachthaven, voorzien van alle denkbare accommodaties. En dat deze jachthaven, zoals nevenstaande illustraties bij benadering al laten zien, bovendien op één van de mooist locaties in Harderwijk is gesitueerd. Prachtig, namens 'Hodgepodge' proficiat!

Plan 'Waterfront' in Harderwijk.

(De oude jachthaven 'De Knar' moest voor de ontwikkeling van het 'Waterfront' verhuizen naar een nieuwe plek. De nieuwe situatie van de jachthaven, uiteraard integraal onderdeel van plan 'Waterfront', is een klein stukje in n.w. richting opgeschoven en ligt bovendien t.o.v. de oude situatie een kwartslag gedraaid).

Om de feestelijkheden op het haventerrein luister bij te zetten, hadden de organisatoren een aantal bands en zangkoren uitgenodigd. Behalve 'Hodgepodge' waren dat 'de Bladbloazers', de 'Krasse Knarren', de 'Aalzangers' en 'Kokkels en Mokkels'. En 's avonds gingen in 'de Kop van de Knar', het riante clubhuis van w.s.v. Flevo, de beentjes van de vloer met coverband 'That's for U'.

Het podium werd gevormd door een grote oplegger.

Prachtig allemaal, voor elk wat wils dus. 'Hodgepodge' was voor de tweede helft van de middag ingepland. Op het haventerrein hebben we op een groot podium circa drie kwartier ons beste beentje voorgezet met songs als o.m. 'The lord of the dance', 'Sean South from Garryowen', 'I'm a man you don't meet every day', 'The hills in the Highlands' en 'Working man'. 'Hodgepodge' besloot zijn bijdrage in de muzikale middag-feestvreugde met het alom bekende 'The drunken sailor'. Het was weer mooi! Rest ons om w.s.v. Flevo middels dit medium te bedanken voor de uitnodiging, en de vereniging voor nu en in de toekomst alle goeds toe te wensen op deze prachtige en bijzonder unieke locatie! 'De Kop van de Knar' ofwel 'a way of life'.

'Hodgepodge' op de 2e Dutch Vogalonga

We speelden amper een kwartiertje toen het begon te regenen. Een buitje dachten we, zo voorbij, bovendien stonden we onder een grote parasol op het terras van restaurant 'De Witte Hoeve', ons kon niks gebeuren. Leuke bijkomstigheid was ook, dat we plotseling aardig wat gehoor kregen van al die schuilende voorbijgangers. Zo begon rond twee uur op zaterdagmiddag 25 juni j.l. ons optreden op de 2e 'Dutch Vogalonga' in Giethoorn.

De 'Dutch Vogalonga' in Giethoorn is geïnspireerd door de Venetiaanse Vogalonga. Met het verschil dat het in Giethoorn niet primair een protest is tegen gemotoriseerde vaartuigen, maar een ode aan de kleine watersport. De 'Dutch Vogalonga' is een vaartocht door de relatief ondiepe wateren van Giethoorn en Nationaal Park Weerribben-Wieden. Punters, roeiboten, kano's, fluisterboten, sloepen en weet ik allemaal niet wat nog meer met weinig diepgang, varen enthousiast rond op de 'Dutch Vogalonga'. Het festijn wordt overdag in het dorp opgeluisterd met o.a. muziek van diverse bands, waaronder 'Hodgepodge' en shantykoren, en 's avonds met een beachparty op het eilandje in de Bovenwiede.

De overvloedige regen heeft de gang van zaken rond ons optreden echter aardig weten te beïnvloeden. De gedachte dat we onder ons parasolletje redelijk droog zouden blijven, bleek al snel een illusie. De regen kwam niet alleen van boven, maar ook van onderen met al dat opspattende water. Slecht voor de instrumenten en nog link ook i.v.m. elektrische aansluitingen. De keuze was stoppen of binnen verder spelen. In overleg met 'De Witte Hoeve' konden we gelukkig voor de laatste optie kiezen, en hebben we onze instrumenten, toen het even wat minder hard ging, als de wiedeweerga naar binnen gesleept.



Ook al waren we enigszins klam en nat geworden, uiteindelijk stonden we daar natuurlijk ook prima, en over belangstelling hadden we ook niet te klagen. Maar ja, wat zal ik zeggen, het was wel iets anders dan het op de wal opluisteren van een langstrekkende 'Giethoornse Canal Parade', en daarop hadden we stiekem wel een beetje gehoopt. Jammer, het was niet anders! Ons humeur heeft er overigens niet onder geleden, en volgens ons van het publiek ook niet. We hebben lekker gespeeld, echter de beachparty hebben we vanwege de omstandigheden maar laten schieten. Die houden we hopelijk tegoed, want bij leven en welzijn is 'Hodgepodge' bij de volgende 'Dutch Vogalonga' weer graag van de partij!

Muziek, muziek, muziek 't was alom muziek

Het 'Fête de la musique' is volgens Bartjens een van oorsprong Frans jaarlijks terugkerend muziekfestival op of rond 21 juni, dat vooral amateurmuzikanten de kans geeft op te treden in een straatfeestachtige sfeer. De toegankelijkheid en de vrijwillige inzet van de muzikanten zijn de pijlers van het idee. Het wordt sinds 1982 in alle gemeentes van Frankrijk gevierd, en later ook buiten het land, in onder meer België en Duitsland. En in veel plaatsen wordt het tegenwoordig ook in Nederland gevierd o.a. in Ermelo zoals j.l. zaterdag 18 juni. was er weer bij, en wel voor de vierde keer op rij. Zie de stukjes hierover in nevenstaand blog-archief t.w. Hodgepodge sur Fète de la Musique à Ermelo van 22 juni 2013, 'Hodgepodge' op FdlM van 21 juni 2014 en Hodgepodge, dag van muziek in Ermelo van 20 juni 2015.

Deze keer gaven we om 12.00 uur 'acte de présence' op Plein ING/Aldi. Het luifeltje van de ING bank bood nauwelijks of geen beschutting toen we gelijk al een regenbui over ons heen kregen. Desalniettemin speelden we zo goed en kwaad als het ging door. Gelukkig is het bij die ene bui gebleven. Onze tweede standplaats was bij 'Het Pakhuis' onder molen 'De Koe'. Dat ging al wat beter, maar nog beter ging het op het terras van café 'De Molenaer' onze derde standplaats. Echter het optreden in proeverij 'De Ontmoeting' spande naar ons gevoel de kroon. Het was ons vierde optreden die dag en hekkensluiter. En omdat het daar zo lekker ging (dat had uiteraard alles met de akoestiek te maken) zijn we er met enkele trouwe fans maar blijven eten ook. Pannenkoek, aanrader was een 'Frans Favoriet' met appel , banaan, rozijn en kaas, inderdaad om je vingers bij op te eten. Maar zo gek waren we uiteraard niet, want dan kunnen we volgend jaar 'Fete de la Musique' zelfs nog niet op eigen buik schrijven. Afijn, alles bij elkaar genomen was het weer een mooi muziekdagje in Ermelo!

Elburg, een zomeravond Irish Pub Music

'Hodgepodge' was vrijdag 10 juni j.l. voor de tweede keer van de partij op 'Elburg goes Irish'. Een jaarlijks pubfestival van Ierse folkmuziek in een aantal café's in Elburg. 'Hodgepodge' had van de organisatie de 'City Bar' als standplaats toegewezen gekregen. Een klein maar oergezellig cafeetje aan de Jufferenstraat, midden in het historische centrum.
De aftrap van het pubfestival werd vóór in de avond gegeven door 'The Old Dutch Boys', de gastheren zal ik maar zeggen, met een optreden in de fraaie muziektent op de markt, en vanaf halftien ging het los in de diverse pubs. Buiten 'The Old Dutch Boys' en 'Hodgepodge' waren de volgende bands nog van de partij t.w. 'Wheatbread' in de Zilverzoen, 'Erin go Bragh' in grand café De Vischmarkt en 'Those two' in ’t Olde Reghuys.
We hebben lekker gespeeld in een volle 'City Bar' met bij tijd en wijle een óver enthousiast publiek. Wel jammer dat we het vanwege zijn vakantie nog zonder banjoist moesten stellen. Maar achteraf misschien maar goed ook, want het zou daar met z'n zessen wel een heel erg krappe bedoening geworden zijn. Als het met al die fraaie ballads en folkrocknummers in de andere café's net zo enthousiast en gezellig aan toegegaan is als bij ons, en daar gaan we vanuit, kan de organisatie terugblikken op een geslaagd pubfestival. 'Hodgepodge' is volgend jaar bij leven en welzijn in ieder geval weer graag van de partij!

over een shanty- en folkfestival in Uden

Het Udense festivalrooster

'Hodgepodge' was één van de negen deelnemende bands aan het Udense shanty- en folkfestival op j.l. zaterdag 4 juni. Shantyliederen werden vroeger doorgaans op grote zeilschepen gezongen om de arbeidsmoraal aan boord te bevorderen. 'Hodgepodge' is eigenlijk meer van de Ierse folk, zoals ze de traditionele muziekstijl uit Ierland plegen te noemen. Maar omdat er bij 'Hodgepodge' ook nog wel eens shanty's en pubsongs voorbij komen, passen we uiteraard prima in de doelgroep van het Udense festival, waar we gisteren voor de tweede keer op rij aan deelnamen. Al waren we deze keer wel slechts met vier man, door omstandigheden moesten we het nu zonder banjo doen en één accordeon minder. In tegenstelling tot vorig jaar, toen het nogal een waterige bedoening was, (zie in blogarchief stukje: 'Hodgepodge en het shantyfestival Uden' op 5 september 2015) hadden we nu meer geluk met het weer. Maar aan de organisatie op logistiek gebied was weinig of niets veranderd. Hoewel ons speelplezier er geenszins onder geleden heeft, vonden we ook nu weer een halfuurtje spelen per locatie inclusief installeren echt aan de krappe kant. Het zij zo! Het was weer leuk om te ervaren hoe het winkelende publiek op onze muziek reageerde. Hoewel er uiteraard genoeg mensen waren die gewoon doorliepen, kregen we van de meeste mensen op de één of andere manier wel respons. De één bleef even staan, stak een duim op en ging snel weer verder, de ander bleef wat langer hangen en maakte soms een foto, en weer een ander ging er bij zitten en maakte na afloop een praatje of vroeg ons om een kaartje. Even over halfvijf waren we klaar met spelen, en konden we de boel voor de laatste keer die dag inpakken. Na onze dorst op de Markt te hebben gelest in café 't Stulpke, hebben we ons festivaldagje Uden culinair afgesloten met een eenvoudig doch smakelijk hapje van 'Brabants Lekkerste' aan het Mondriaanplein. Rond halfnegen waren we terug op 't Stulpke 'Hodgepodge' in Harderwijk.

op een gouden jubileumparty in het bos

Bij tijd en wijle krijgt 'Hodgepodge' het verzoek om op een besloten party te spelen. Als we kunnen doen we dat met plezier. Zo ook j.l. vrijdag 27 mei op een gouden jubileumparty in Restaurant 'De Buurtjes', het voormalige koetshuis van het naastgelegen Restaurant 'Boshuis Drie'. Het bruidspaar had ooit elders een keer genoten van onze Irish ballads en folksongs, vandaar. Aldus geschiedde, rond vijf uur liet 'Hodgepodge' de eerste tonen van 'Sing Irishman Sing' via de openstaande deuren en het druk bezette terras ‘het bos van de dansende bomen’ inglijden. Want zo wordt het Speulderbos rondom 'Boshuis Drie' (bouwjaar 1765) in de volksmond genoemd, de stammen lijken in de nevel te bewegen. Het schijnt één van de mooiste en oudste bossen van Nederland te zijn. Een soort oerwoud met kromme, in wonderlijke bochten gegroeide eiken- en beukenbomen. De natuur mag hier haar gang gaan. Glanzende sparren, knoestige, groen bemoste eiken, varens en halfvergane stammen. Het bos is mysterieus en uniek, en ook nog een paradijs voor vogels, herten, dassen en wilde zwijnen. Kortom een prachtig gebied voor wie van uitgestrekte bossen houdt.

Met Restaurant “De Buurtjes” hebben ze het oude Koetshuis zoveel mogelijk in oude luister willen herstellen. Veel authentieke details zijn intact gelaten, oude balken, spanten, rieten kap, dat soort dingen. En ergens in een hoek van deze prachtige, maar vrij donkere ruimte stonden wij dus lekker te spelen. En als gezegd, de gasten zaten heerlijk buiten op het terras te genieten van het mooie weer, de drankjes en de schone klanken van de Irish Ballads, die de trommelvliezen zo aangenaam wisten te beroeren, voordat ze in ‘het bos van de dansende bomen’ waren weg geëbt. Na de maaltijd hebben we conform afspraak nog een halfuurtje gespeeld, en toen zat de taak van 'Hodgepodge' erop. Nadat op vriendelijk verzoek, een kleindochter nog even gebruik had gemaakt van onze geluidsinstallatie om haar opa en oma een mooie ballade toe te zingen, hebben we de spullen ingepakt en zijn we vertrokken. Maar niet na eerst afscheid te hebben genomen van een gelukkig bruidspaar, hetgeen ons uiteraard ook een goed gevoel bezorgde. En omdat te vieren hebben we later in 'de Kop van de Knar' nog maar een afzakkertje genomen!

'Herensociëteit' in de 'Kop van de Knar'

Dinsdagavond 24 mei 2016, op de vrolijke melodie van 'Sing Irishman Sing' kwamen ze rond halfnegen binnen, de heren van de herensociëteit, terug van een Bottertocht op het Wolderwijd. Enkele heren kwamen al handen klappend binnen, even dacht ik dat ze al voor ons klapten, maar het was de kou die hun parten speelde. Aan de sfeer te merken hadden ze het overigens prima naar hun zin gehad op het Wolderwijd. En toen ze de feestelijk gedekte buffettafel ook nog in de smiezen kregen, kon de avond aan de reacties te zien al helemaal niet meer stuk. Niet zo gek, zelfs vanaf de afstand waar wij stonden te musiceren zag Nico's creatie er al watertandend uit. Salades, gerookte zalm, sliptongetjes en weet ik allemaal niet wat nog meer, heerlijk allemaal. Het culinaire panorama vormde overigens allesbehalve een belemmering voor ons speelniveau, integendeel, we zien vaker lekkere dingen. 'The rising of the moon' was het volgende nummer, dat we zo te zien tot genoegen van de heren, die inmiddels allemaal vrolijk keuvelend aan het aperitief zaten, te berde brachten. En zo zette de herensociëteit zich even later op aanwijzing van Nico en onder muzikale begeleiding van 'Hodgepodge' goedgemutst aan het kostelijke buffet.

Herensociëteit, herenclub, heerenclub, genootschap, broederschap, vriendenkring, gentlemen’s club, gilde, herengilde, orde of dispuut, er zijn vele benamingen voor een club van mannen, die op gezette tijden bij elkaar komen in een sociëteit of andere gelegenheid om het leven door te spreken. Doorgaans is ieder onderwerp in principe toegestaan, maar soms zijn vrouwen, voetbal en auto’s taboe. Hoe dat met onze gastheren zit weten we niet, hoeft trouwens ook niet. Voor 'Hodgepodge' was het van belang, wat de heren op een avond als deze van onze muziek vonden. Lang hebben we daarover niet in het ongewisse gezeten, want dat was gezien het positieve enthousiasme waarmee we werden bejegend al snel duidelijk. En dat speelt altijd weer prettig.

Met het nummer 'Goodnight Irene' hebben we rond elf uur een punt gezet achter een avond musiceren voor de heren van de herensociëteit. Het was een genoeglijk avondje in een amicale sfeer, lekker gespeeld en de sliptongetjes waren heerlijk!

about Scottish Sail and nosing & tasting

Zaterdag 21 mei 2016, op naar de vierde editie van 'Scottish Sail'. Even over één werden aan de Havenkade in Zeewolde de trossen van zeilschip 'Sula' gelost. Met een stevige westen wind over dwars, werd koers gezet naar eiland 'de Zegge' in het Wolderwijd iets ten zuiden van Zeewolde. Recht voor de boeg dus, op een klein kwartiertje varen. Het is knap grijs maar gelukkig droog.
Alweer voor de derde keer op rij isuitgenodigd om het 'Scottish Sail' evenement muzikaal luister bij te zetten, samen met enkele pipes and drums van 'The Seaforth Highlanders of Holland' uit Voorthuizen en Rosalie en Madelief Wagenaar, danseressen van de 'Rose Irish Dance Company' uit Maassluis.

Nadat Nico de 'Sula' in het pittoreske havenkommetje van 'de Zegge' op onnavolgbare wijze had aangemeerd, het was per slot van rekening ook zijn boot, konden we uiteraard van boord. We moesten nog even een stukje sjouwen met onze instrumenten, maar de nosing & tasting locatie hadden we vrij snel in de peiling. Bij de flessen, daar moesten we zijn natuurlijk, daar zouden de deelnemers zich straks na de Botterrace en de Highland Games verzamelen voor het exclusieve ruik- en proefwerk. Het probleem dat zich even voordeed was, hoe we ons moesten opstellen. Het waaide inmiddels zeker 5 Bft. daar onversterkt tegenin musiceren zou voor dovemansoren zijn. Achter de rietkraag, met de rug in de wind was de best haalbare opstelling. Het mocht echter weinig baten, het geluid werd grotendeels door de wind meegevoerd, lastig spelen, lastig luisteren. Maar de stemming was daarentegen prima, en naarmate de nosing & tasting vorderde steeds beter. Hoe kon het ook anders met zulke voortreffelijke verzorgers. We werden met z'n allen door connoisseur Wim de Ridder (en zijn vrouw) van Pernod Ricard Nederland ongelooflijk verwend met heerlijke whisky's. Een exclusieve selectie van Glenlivet, Aberlour, Scapa, Longmorn en weet ik wat nog meer. Waarbij we uiteraard ook nog uitgebreid tekst en uitleg kregen over herkomst en productie van de goddelijke drankjes. Ik moest wel lachen toen ik iemand hoorde zeggen 'als je dit allemaal kunt onthouden ben je dus een geheelonthouder'. In dit verband een soort van contradictio in terminus, prachtig. 'Scottish Sail' een mooi evenement. Het is zoals gezegd inderdaad oud hout, wind en zeilen. Highland Games, gerookte vis, whisky amuses, Schotse muziek, exclusieve Single Malts en open podium met Celtic workshops als Riverdance en Tapdance. En tussen alle bedrijven door trad beurtelings op met eerder genoemde pipers en danseressen. Winderig, maar we hebben genoten met z'n allen, wat 'Hodgepodge' betreft voor herhaling vatbaar!

Een muzikale middag op de Knarhaven

Het was zondagmiddag ondanks, of misschien wel dankzij het slechte weer, gezellig druk in de 'Kop van de Knar'. Toen rond vier uur de geluidsinstallatie min of meer was ingeregeld, het neemt ondanks een aantal aanpassingen en nieuwe onderdelen toch nog meer tijd in beslag dan ons eigenlijk lief is, gooiden we met ons openingslied 'Sing Irishman Sing' de muzikale remmen los. Muziekmaken doet sores en irritaties sowieso snel vergeten, maar de enthousiaste reacties van het publiek deden daar nog een schepje bij op. En met Rob aan de knoppen verliep alles nagenoeg weer heel relax. Met enkele pauzes tussendoor hebben we zo te merken tot ieders genoegen lekker gespeeld tot ca. zeven uur, waarna we de hele boel weer hebben ingepakt. En met een gezamenlijke maaltijd, aangeboden door de 'Kop van de Knar', heeft 'Hodgepodge' de muzikale middag op de Knarhaven, samen met enkele trouwe supporters smakelijk afgesloten.

Rock- Blues- and Irishjamsessie in H'wijk

Zondag 17 april j.l. Je kan niet bepaald zeggen dat 'Hodgepodge' in de pop, rock of blues-scene thuishoort. 'Hodgepodge' is van de Irish-folk en pubmusic. Mogelijk was ons pub-repertoire voor de organisatie de reden om ons uit te nodigen voor de zondagse jamsessie in café-brasserie Baars. We weten het niet precies, maar we voelden ons aanvankelijk tussen de rockers een enigszins vreemde eend in de bijt. Een onterechte gemoedsstemming bleek al snel. 'Alles kan hier' kregen we niet alleen van de andere aanwezige amateur-musici te horen, maar ook van het publiek. Fantastisch die interactie van iedereen, wat een sfeertje. Er werd ónwijs meegezongen en er werd gedanst alsof het een lieve lust was, prachtig. Jammen op zondag in Harderwijk, een mooi initiatief. Alleen het geluidsniveau was vaak heftig, oordoppen meenemen dus!

'Hodgepodge' in Irish Pub 'The Dubliner'

Op St. Patrick's Day j.l. 17 maart speelde 'Hodgepodge' alweer voor de derde keer op rij in Irish Pub 'The Dubliner' te Enkhuizen. Altijd een gezellige tent, zo ook donderdagavond weer, volle bak, de stemming zat er goed in. We genoten van de gasten, en zij zo te merken ook van ons. Er werd aandachtig geluisterd, maar vaak ook meegezongen en gedanst. De wisselwerking tussen 'Hodgepodge' en de gasten pakte kennelijk goed uit, want naar mate de avond vorderde werd de sfeer enthousiaster. Maar hoe gezellig het ook was, na bijna vier uur spelen wilden we er toch een eind aan breien. Met het aloude 'Goodnight Irene' zette 'Hodgepodge' een punt achter haar muzikale bijdrage aan deze fantastische avond op St. Patrick's Day in Enkhuizen!



Zie in ons blogarchief o.a. ook de stukjes 'Hodgepodge' in Enkhuizen van 18 mei 2014 en Party at The Dubliner with 'Hodgepodge' van 15 maart 2015

A particularly nice catchy dance tune....

De melodie van 'The Lord of the Dance', in 1967 geschreven door de Engelse dichter/songwriter Sydney Carter (1915-2004), is min of meer geënt op de aanstekelijke Amerikaanse Shaker-song 'Simple Gifts' van ouderling Joseph Brackett (1797-1882) die hij in 1848 schreef. Hoewel het een behoorlijk religieus getinte song is, moet in dit opzicht de inhoud van de tekst volgens Sydney Carter in de meest ruime zin worden geïnterpreteerd. Een min of meer op het evangelie van Jezus geënte songtekst als bijvoorbeeld: I danced in the morning when the world was young; I danced in the moon, and the stars, and the sun; I came down from Heaven and I danced on the Earth; At Bethlehem I had my birth, mocht wat hem betrof net zo goed worden geassocieerd met de dansende Hindoe-god Shiva. Zie het als een blijmoedige God die in de gedaante van een kosmische danser op aarde is neergedaald!

Ruim geïnterpreteerd is de song van Sydney Carter zeker. 'The Lord of the Dance' is sinds 1967 door menig dans- en muziekgezelschap ontelbare keren in vele toonaarden uitgevoerd. Eén van de bekendste uitvoeringen is van 'The Dubliners', maar mogelijk nog bekender is de bewerking van 'The Lord of the Dance' door de Amerikaans-Ierse danser Michael Ryan Flatley (Chicago, 1958), die in 1996 met zijn mooie dansshow 'Lord of the Dance' wereldberoemd geworden is!



Prachtig, maar natuurlijk heeft deze bijzonder mooie en aanstekelijke dansmelodie ook op haar repertoire staan. (Zie o.m. ons stukje 'bruisende expressiviteit' van 30 mei 2014.) Het één en ander met onderstaande tekst, en uiteraard in een uitvoering die primair op de muzikale uitvoering is toegespitst, waarbij we overigens wel het tempo proberen te evenaren:

'The Lord of the Dance'

I danced in the morning when the world was young
I danced in the moon, and the stars, and the sun
I came down from Heaven and I danced on the Earth
At Bethlehem I had my birth.

chorus:
Dance, then, wherever you may be
I am the lord of the dance said he
And I lead you all wherever you may be
And I lead you all in the dance said he

I danced for the Pharoah and the pharisees
They wouldn't dance, they wouldn't follow me
I danced for the fishermen James and John
They came with me so the dance went on

chorus:
I danced on the Sabbath and I cured the lame
The holy people said it was a shame
They ripped me and they stripped me and they hung me high
Left me there on the cross to die

chorus:
I danced on a Friday when the world turned black
It's hard to dance with the devil on your back
They buried my body; they thought I was gone
But I am the dance, and the dance goes on

Acte de présence op een party in H'wijk

Het optreden van 'Hodgepodge' op j.l. zaterdagavond 16 januari in muziekpodium 'Estrado' in Harderwijk, was aan de reacties te merken een succes. En dat speelt altijd wel lekker wanneer we dat merken. Het besloten optreden voor naar schatting 100 feestgangers in de 'Blue Heavenzaal' was ter opluistering van een 50 jarig jubileumfeestje. We hebben in totaal vier blokjes van zeven nummers gespeeld, waarbij op vriendelijk verzoek de standaard bezetting van 'Hodgepodge' bij één blokje ad hoc werd aangevuld met gastmuzikant Hans Zeilstra, een enthousiaste feestganger met een accordeon. Beetje spannend natuurlijk als je niet op elkaar bent ingespeeld, maar dat verliep op een enkel uitglijertje na heel behoorlijk. Wat maakte het ook uit, het was feest en iedereen had zo te zien plezier. Trouwens aan Rob Sikkema, sinds kort de geluidsregelaar van 'Hodgepodge', hebben we ook veel speelplezier te danken. Het geeft een goed gevoel, dat de volumes zo nodig onder het spelen kunnen worden bijgesteld. De Irish ballads & pubsongs van 'Hodgepodge' werden in de pauzes veelal gecomplementeerd met blues en popmuziek uit de vorige eeuw. Het was al met al een mooi en gezellig muzikaal avondje in 'Estrado'.